Kontrole przewodów spalinowych, dymowych i wentylacyjnych

Przeglądy przewodów spalinowych, dymowych i wentylacyjnych powinny być dokonywane przez rzemieślników kominiarzy oraz osoby posiadające uprawnienia budowlane w odpowiedniej specjalności. Kontrolę stanu technicznego przewodów kominowych powinny przeprowadzać:
a) osoby posiadające kwalifikacje mistrza w rzemiośle kominiarskim - w odniesieniu do przewodów dymowych oraz grawitacyjnych przewodów spalinowych i wentylacyjnych. Tytuł mistrza kominiarskiego uzyskuje się w wyniku złożenia egzaminu przed komisją egzaminacyjną izb rzemieślniczych lub kuratorów oświaty, zgodnie z zapisami ustawy z 22 marca 1989 r. (ostatnia zmiana nastąpiła w dniu 13 listopada 2020 r. obwieszczeniem Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, poz. 2159) "o rzemiośle" (dalsze wyjaśnienia tego szczegółowego zagadnienia na końcu niniejszego zakresu);
b) osoby posiadające uprawnienia budowlane odpowiedniej specjalności - w odniesieniu do przewodów kominowych, o których mowa w pkt a), oraz do kominów przemysłowych, kominów wolno stojących oraz kominów lub przewodów kominowych, w których ciąg kominowy jest wymuszony pracą urządzeń mechanicznych.

Przewody dymowe - to przewody wraz z ich wyposażeniem, służące do odprowadzania dymu z palenisk opalanych paliwem stałym. Przewody spalinowe - to przewody wraz z ich wyposażeniem, służące do odprowadzania spalin z palenisk opalanych paliwem gazowym lub olejowym. Za Słownikiem języka polskiego pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka (PWN - Warszawa 1988 r.): "przewód - to urządzanie mające postać rury lub kanału, umożliwiające przepływ wzdłuż wytyczonej nim trasy cieczy, gazu itp", "komin" - to "konstrukcja z pionowym kanałem do odprowadzania spalin z paleniska do atmosfery oraz do wytwarzania naturalnego ciągu powietrza; tworzy rodzaj przewodu wewnątrz budynku lub urządzenia, z wylotem na dachu, lub jest konstrukcją wolno stojącą". Norma europejska, wdrożona w Polsce pod nazwą "Kominy. Ogólne wymagania." (PN EN 1443:2005) definiuje komin spalinowy jako drogę przenoszenia spalin, a komin wentylacyjny jako drogę przenoszenia zużytego powietrza. Konstrukcja komina - to obudowa komina, połączona na stałe z częścią budowli lub wolno stojąca; zawiera co najmniej jeden pionowy przewód. Konstrukcja komina może być betonowa, murowana lub metalowa.

Kontrole przewodów kominowych - o których mowa w punkcie b) - mogą być dokonane przez osoby z uprawnieniami w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń cieplnych, wentylacyjnych, gazowych, wodociągowych i kanalizacyjnych. Do kontroli w tym zakresie są upoważnione także osoby, które posiadają uprawnienia - do projektowania lub kierowania robotami budowlanymi w specjalności konstrukcyjno-budowlanej. Obok sprawdzania drożności przewodów dymowych, spalinowych i wentylacyjnych należy także dokonać kontroli konstrukcyjnej części komina, która jest narażona na niszczące działanie związków powstających podczas spalania, a także jest narażona na szkodliwe wpływy atmosferyczne.

Osoby, które uzyskały uprawnienia w ograniczonym zakresie (oczywiście w podanych wyżej specjalnościach) mogą prowadzić kontrole stanu technicznego przewodów kominowych i wentylacyjnych wyłącznie w obiektach wchodzących z zakres tych uprawnień. Obszerne wyjaśnienia, dotyczące omawianej tutaj kwestii, zostały przedstawione przez Panią Annę Micińską - dyrektora Departamentu Prawno-Organizacyjnego Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego w numerze 3 z 2008 r. miesięcznika Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa "Inżynier budownictwa" na stronie 26.

Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać przewody kominowe i instalacje wentylacyjne i klimatyzacyjne są określone w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury "w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie".

Kwalifikacje mistrzów kominiarskich

Wracając do szczegółów kwalifikacji mistrza w rzemiośle kominiarskim. Dyplomy mistrza mogą być wydawane przez izby rzemieślnicze osobom, które złożyły stosowne egzaminy przed komisjami egzaminacyjnymi izb rzemieślniczych. Podstawę przeprowadzania egzaminów w zawodach odpowiadających danemu rodzajowi rzemiosła stanowią standardy wymagań egzaminacyjnych ustalone przez Związek Rzemiosła Polskiego. Rzemieślnik obowiązany jest wykazać się ponadto innymi dowodami kwalifikacji zawodowych, jeżeli z przepisów odrębnych ustaw wynika obowiązek posiadania takich kwalifikacji. O tytuł mistrza w zawodzie mogą ubiegać się osoby, które posiadają tytuł wykwalifikowanego robotnika w danym zawodzie i przepracowały co najmniej trzy lata w tymże zawodzie. (Natomiast o tytuł wykwalifikowanego robotnika w danym zawodzie mogą ubiegać się osoby, które przepracowały w zawodzie co najmniej okres równy okresowi trwania nauki zawodu przewidzianemu dla danego zawodu objętego klasyfikacją zawodów szkolnictwa zawodowego. Absolwenci zasadniczych szkół zawodowych lub liceów zawodowych mogą ubiegać się o przyznanie bez egzaminu tytułu robotnika wykwalifikowanego w zawodzie pokrewnym do wyuczonego, o ile przepracowali w tym zawodzie okres równy okresowi trwania nauki zawodu, przewidzianemu dla zawodu pokrewnego.) Przyznanie tytułu mistrza w zawodzie potwierdza dyplom. Dyplomy wydawane przez państwowe komisje egzaminacyjne, powołane przy jednostkach nie posiadających prawa używania pieczęci urzędowej, są rejestrowane oraz opatrywane pieczęcią urzędową przez kuratora oświaty. Jednostki posiadające pieczęć urzędową są zobowiązane do prowadzenia rejestrów oraz opatrywania pieczęcią urzędową wydawanych świadectw i dyplomów. Rejestry wydanych przez państwowe komisje egzaminacyjne świadectw i dyplomów przekazywane są do kuratorium oświaty i przechowywane jako akta trwałe według obowiązujących w tym zakresie przepisów. Dokumentacja dotycząca działalności państwowej komisji egzaminacyjnej przechowywana jest przez jednostkę, przy której została powołana komisja, przez okres 3 lat.

Protokoły w formie elektormicznej

W 2023 roku nastąpiły zmiany Prawa budowlanego, które zobowiązały uprawnionych do kontroli przewodów kominowych do sporządzania protokołów w formie elektormicznej. Oto nowo wprowadzony przepis, który dotyczy tej kwestii (art. 62a. 5 ): ,,Protokół z kontroli przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych), przeprowadzanej na podstawie art. 62 ust. 1 pkt 1 lit. c, jest sporządzany w formie dokumentu elektronicznego, z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego obsługującego centralną ewidencję emisyjności budynków, o której mowa w art. 27a ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (Dz. U. z 2022 r. poz. 438, 1561, 1576, 1967 i 2456)". W nowej wersji program PRZEGLĄD został przystosowany do powyższych zmian.